കനല്

പിരിയുമ്പോള്‍ നിഴല്‍
മാത്രമൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നു
നിധിയൊക്കെ നിന്റെപക്കലും
നേര്‍ മൂടി കള്ളനെന്നു
വിളിക്കുമ്പോളുള്ളുകരിയാതെ കാത്തു

കണ്ണീര് മഞ്ഞിറ്റുമ്പോള്‍
കവിള്‍ത്തടം തണുക്കിലും
കരളാകെ ചുട്ടുനീറി നിന്നു
പിന്നില്‍ നീകണ്ണുമൂടി ചിരിക്കുമ്പോള്‍
ചങ്കിടറാതെ നോക്കി

കത്തുമ്പോള്‍
ഇരുളൊട്ടു ദൂരെ മാറി നിന്നു
ചിരി പോലെ കനലു തെളിയവെ
പതറാതെ ചാരമാറുവാന് കാക്കുമ്പോള്‍
ചാരെ നിന്നെന്നു കാട്ടി നീ