ഇവിടെയാണെന്റെ താമസം
കവിതയാണെന്റെ മേൽ വിലാസം
ചിരികൊണ്ട് മതിൽ പൊളിച്ചു .
വെളിയിലുള്ള ലോകത്തെ പുറത്താക്കി
അകത്തായ നമ്മളെന്നോ
പുറത്തായ നമ്മളെന്നോ
പേടിച്ചിരുന്ന
നിങ്ങളെ
ഹൃദയത്തിന്റെ അറ്റമില്ലാത്ത മുറികളിൽ
എന്റെ പ്രണയം ഉറങ്ങാൻ വിളിക്കുന്നു
മരണത്തിലേക്കുണരുന്ന
പ്രണയത്തിനെ
‘ഉണരരുതിന്നിയുറങ്ങിടേണ’
മെന്നൊരു കവിവാക്കി
ലലിഞ്ഞു പോവാൻ
1 comment:
pranayam shaktham....
Post a Comment