ഇത്രയാഴത്തിൽ ഒരു വേരും
ജലം തേടിയിറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവില്ല

ഇത്രയുയരത്തിൽ ഒരു കിളിയും
ചില്ല തേടിപറന്നിട്ടുമുണ്ടാവില്ല

ഒരു മഴയും , വെയിലും , മഞ്ഞും
ഇത്ര ഭൂമിയെ പൊതിഞ്ഞു നിന്നിട്ടുണ്ടാവില്ല

ഒരു പൂമ്പൊടിപോലും പൂവിനെ
ഇത്രമേൽ സ്നിഗ്ദമാക്കിയിട്ടുണ്ടാവില്ല

ഒരു പൂക്കാലം പോലും വസന്തത്തെ
ഇത്ര സുഗന്ധപൂരിതമാക്കിയിട്ടുണ്ടാവില്ല

ഒരു കടലും അത്ര വിശാല തീരം കാട്ടി
കരയെ തൊട്ടുണർത്തിയിട്ടുണ്ടാവില്ല

ഒരു മലയും മഞ്ഞണിഞ്ഞു വെളുത്ത്
ഇത്ര മുഗ്ദമായ് തപസ്സു ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവില്ല

അതുകൊണ്ടല്ലയോ ജീവിതമേ
മരണവുമായ് തൊട്ട് ഇരുളും വെളിച്ചവും
പ്രണയത്തിലെന്ന പോലെ
എന്നെ നിന്നക്കുള്ളിൽ
വിത്തായ് പാകിയിരിക്കുന്നത്